kewaşe

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kewaşe	kewaşetir	herî kewaşe kewaşetirîn

kewaşe

1. qeşmer, sûtik, tolaz, tûle, betal,
   kesê kêrî tiştek nayê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sûte^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• kawaş
• kawaş
• kewaşe

Jê

• kewaşehî
• kewaşetî
• kewaşeyane
• kewaşeyî
• kewaşeyîtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: بته خار‎ → fa, تیغ‎ → fa, ^?خراب شده‎ → fa, ^?ویران شده‎ → fa
• Tirkî: çöküntü → tr