ketin serê (yekî)

Kurmancî

Biwêj

ketin serê (yekî)

1. tê gihîştin, fêm kirin
   • Ne pirsên olî dizanî, ne dengê wî ji azanê re baş bû, ne jî rabûn û rûniştina wî diket serê gundiyan. — (Cankurd)
   • Lê bê fêde, tiştek nedikete serê wan. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, Çapa Duyem, r. 44, ISBN 978-605-5585-41-9)
   • Vê êvarê dilê min şêranî xwest. Min got xanim ka were em ji xwe ra bastêq biqelînin. Me cara nekiriye. Bi Xwedê min pir bêrîya bastêqê bi hêk kiriye... Pêşniyara min ket sere wê û got baş e. — (Zinarê Xamo, Min bêriya bastêqê hêka kiribû [arşîv], Zinarexamo.blogspot.com, 12.01.2019)

Etîmolojî

ketin + serê

Werger

• Îngilîzî: understand → en, find logical → en, find reasonable → tr
• Tirkî: kafasına yatmak → tr, akla sığar gibi → tr, kavramak → tr, ^?kulağına girmek → tr, ^?nakşolmak → tr