keribîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛɾɪˈbiːn/
• Kîtekirin: ke·ri·bîn

Lêker

keribîn negerguhêz

1. qehirîn, enirîn, hêrs bûn, hêç bûn, har bûn, kerbên kesekî vebûn, aciz bûn, xeyidîn, tûre bûn, sil bûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xemgîn bûn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: که‌ربین‎

Tewîn

Lêker:

-kerib-

Têkildar

• keribandin

Ji wêjeyê

• Osê, her ku li berfa spî spî, qerpal qerpal dibare dimêzîne, wekî çav li neyarê bavê xwe bikeve, dikeribe. — (Arjen Arî: Hewldan û nivîs, Diyarname.com, 7/2007)

Etîmolojî

Ji kerb +‎ -în.

Jê

• keribiyayî
• keribî

Werger

• Tirkî: çeki çekmek → tr, efkârlanma → tr, efkârlanmak → tr, göynümek → tr, kederlenme → tr, kederlenmek → tr, üzülme → tr, üzülmek → tr, ^?bulutlanma → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	keribîn	keribîn
Îzafe	keribîna	keribînên
Çemandî	keribînê	keribînan
Nîşandera çemandî	wê keribînê	wan keribînan
Bangkirin	keribînê	keribînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	keribînek	keribînin
Îzafe	keribîneke	keribînine
Çemandî	keribînekê	keribîninan

keribîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)