kerbdar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kerbdar	kerbdartir	herî kerbdar kerbdartirîn

kerbdar

1. har, hêrs, hêç, qehirî, qehirandî, enirî, enirandî, bikerb, kîndar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bikîn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Dijmane

• bêkerb

Etîmolojî

Ji kerb + -dar.

Werger

• Tirkî: ^?vurgulu → tr