bikîn

Kurmancî

Rengdêr

bikîn

1. bikerb, birik, binefret, binifir, bineyarî, bidijminatî, biqîn

Jê

• bikînî
• bikînîtî
• bikîntî
• (Navdêr) bikînbûn

Etîmolojî

Ji bi- + kîn.

Werger

• Tirkî: garazlı → tr, kinci → tr, kindar → tr, kinli → tr