kelkdarî

Kurmancî

Navdêr

kelkdarî mê

1. rewşa kelkdarbûnê
2. kêrdarî, kêrhatîbûn, sûdmendî, havildarî, feydedarî, bikêritî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji kelkdar + -î

Werger

• Tirkî: yararlılık → tr