kelkdar

Kurmancî

Rengdêr

kelkdar

1. bimifa, bisûd, biîstîfade, bimenfeet, biberjewendî, biwec, biqezenc, biqazanc, bikêr, bifeyde, bisûde

Etîmolojî

Ji kelk +‎ -dar.

Bikaranîn

Lêker:

• kelkdar kirin
• kelkdar bûn

Navdêr:

• kelkdarbûn
• kelkdarkirin

Jê

• kelkdarî
• kelkdarîtî
• kelkdartî