kelepûr

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kelepûr	kelepûr
Îzafe	kelepûra	kelepûrên
Çemandî	kelepûrê	kelepûran
Nîşandera çemandî	wê kelepûrê	wan kelepûran
Bangkirin	kelepûrê	kelepûrino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kelepûrek	kelepûrin
Îzafe	kelepûreke	kelepûrine
Çemandî	kelepûrekê	kelepûrinan

kelepûr mê

1. folklor, çande, kultûr, tore, edet, texlîd
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. mîrat, mîras, bermayî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• kelepor

Jê

• kelepûrî
• kelepûrîtî

Etîmolojî

Nayê zanîn. Hevreha soranî که‌ڵه‌پوور‎ (kełepûr), osmanî کلاپیر‎ (kelepir) (> tirkî kelepir). Heman bêje bi riya tirkî ketiye zimanên balkanî, bide ber yûnanî κελεπούρί (kelepoúrí), albanî qelepir, ermenî քելեփուր (kʻelepʻur), lazî ქელეჶური (kelefuri), romanyayî chilipir.

Werger

• Almanî: Erbschaft → de m
• Erebî: ^?ثقافة‎ → ar, ^?التراث‎ → ar
• Farisî: میراث‎ → fa, ثروت ملی‎ → fa
• Îngilîzî: heritage → en, inheritance → en, tradition → en
• Tirkî: kelepir → tr, arpalık → tr, ^?halk ürünleri → tr