keleşêr

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛlɛˈʃeːɾ/
• Kîtekirin: ke·le·şêr

Navdêr

keleşêr nêr

1. (heywan) Mirîşkên nêr.

   Hevmane: dîk, dîkil

   • Sibehan dema ku ez li ser dengê sê keleşêran ji xew radibim, di xwe re nabînim herim dibistanê, lê Mujde; hemkara min weke gerînekekê min dikişîne dibistanê. — (Jan Dost, Mijabad)
   • Ez nizanim gelo qet bala we kêşaye ku li Kurdistanê dîkil (dîk -keleşêhr ) spêdê (serê sibehê) radibin dikin qêrîn, bang didin û çi dibêjin?" — (Lotikxane.com, 2/2008)

Herwiha

• keleşêhr

Etîmolojî

Ji soranî کەڵەشێر‎ (kelleşêr).

Werger

• Farisî: خروس‎ → fa
• Îngilîzî: rooster → en, cock → en
• Tirkî: horoz → tr