kelêj

Kurmancî

Navdêr 1

Kelêja mirov.

Kelêja mirov.

kelêj mê

1. (anatomî) Dumahîka istûna momika mirov, axirîn hêstikê maziye piştê ku ji 3-4 movik yan momika pêk tê.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Bi zaravayên din

• Soranî: کلێجە‎ (klêce)

Werger

• Azerî: büzdüm sümüyü → az
• Erebî: عصعص‎ → ar
• Farisî: دنبالچه‎ → fa, استخوان دنبالچه‎ → fa
• Îngilîzî: coccyx → en

Navdêr 2

Çavkaniya vê peyvê tune ye û ji ber wê peyitandina agahiyan ne mimkin e. Ji bo başkirina vê peyvê ji kerema xwe re çavkaniyan pê ve bike. Herwiha binêre gotûbêja li Wîkîferheng:Daxwazên peyitandinê. (+) Li çavkaniyê bigere: "kelêj" – nûçe · kitêb · zanyar · wêne

kelêj zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Eyarê ku tê spîkirin. Toraq tê da tê hilînîn.

   Kelêjek toraq.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.