karandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɑːɾɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: ka·ran·din

Lêker

karandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dikarînim
	tu	dikarînî
	ew	dikarîne
	em, hûn, ew	dikarînin
Fermanî	Yekjimar	bikarîne
	Pirjimar	bikarînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	karand
	te	karand
	wê/wî	karand
	me, we, wan	karand
Formên din: Tewandin:karandin

karandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. bikar anîn, şixulandin

Tewîn

-karîn-

Etîmolojî

Ji kar + -andin. Bi gengazî ji tevlihevkirina (bi) kar în- (dema niha a anîn) bi -în (dema niha a -andin).

Werger

• Îngilîzî: usage → en

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	karandin	karandin
Îzafe	karandina	karandinên
Çemandî	karandinê	karandinan
Nîşandera çemandî	wê karandinê	wan karandinan
Bangkirin	karandinê	karandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	karandinek	karandinin
Îzafe	karandineke	karandinine
Çemandî	karandinekê	karandininan

karandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)