kakûlkar

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kakûlkar	kakûlkar	kakûlkar
Îzafe	kakûlkara	kakûlkarê	kakûlkarên
Çemandî	kakûlkarê	kakûlkarî	kakûlkaran
Nîşandera çemandî	wê kakûlkarê	wî kakûlkarî	wan kakûlkaran
Bangkirin	kakûlkarê	kakûlkaro	kakûlkarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kakûlkarek	kakûlkarek	kakûlkarin
Îzafe	kakûlkareke	kakûlkarekî	kakûlkarine
Çemandî	kakûlkarekê	kakûlkarekî	kakûlkarinan

kakûlkar mê û nêr

1. ya/ê kakûl dike

Etîmolojî

Ji kakûl +‎ -kar.