kagul

Kurmancî

Navdêr

kagul mê

1. kakûl, gulî

Ji wêjeyê

• Sef sef ne tinê gezme dibarin ji kevanan
  Dil kagul û zulfan di kemendê bi teba girt
  Dîwane'-i her tête di vê silsile û bendê — (Dîwana Melayê Cizirî])

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: ^?kakül → tr