insaf

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	insaf	insaf
Îzafe	insafa	insafên
Çemandî	insafê	insafan
Nîşandera çemandî	wê insafê	wan insafan
Bangkirin	insafê	insafino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	insafek	insafin
Îzafe	insafeke	insafine
Çemandî	insafekê	insafinan

insaf mê

1. wijdan, bext, dadî, edalet, dadmendî, dadperwerî, dilovanî, rehm, dilnermî
   • Jiyana me kurdên li Almanya ya rojana ji ya almanan zêde cuda ye. Çanda me ya sond xwarinê û ya sixêfkirinê jî ji ya wan zêde cihê ye. Di warê derewkirinê de ferqeke me ya mezin nîn e lê belê ji hêla keysê ve ew ji me pir bê însaftir in. — (Zeki Özmen: Kî bêhtir derewan dike?, Diyarname.com, 3/2007)

Herwiha

• însaf

Jê

• bêinsaf
• bêinsafî
• bêinsafîtî
• bêinsaftî
• bi-insaf
• insafdar
• insafî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: Gerechtigkeit → de m, Mitleid → de n, Mässigung → de, Einsicht → de m, Gnade → de m, Milde → de m, Mildtätigkeit → de m, Gewissenhaftigkeit → de m
• Erebî: ^?أنصف‎ → ar
• Îngilîzî: fairness → en, mercy → en
• Tirkî: insaf → tr, ^?insafli → tr

Tirkî

Mane

insaf (cureyê peyvê?)

1. însaf
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)