hupiz

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hʊˈpɪz/
• Kîtekirin: hu·piz

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hupiz	hupiz	hupiz
Îzafe	hupiza	hupizê	hupizên
Çemandî	hupizê	hupizî	hupizan
Nîşandera çemandî	wê hupizê	wî hupizî	wan hupizan
Bangkirin	hupizê	hupizo	hupizino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hupizek	hupizek	hupizin
Îzafe	hupizeke	hupizekî	hupizine
Çemandî	hupizekê	hupizekî	hupizinan

hupiz mê û nêr

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Kurmancî

1. zikberdayî, zikwerimî, zikmezin, terikî, laşgir, laşmezin, obez.
2. xurt, qelew, qerase.
   • Ji bin gîhê min dîna xwe dayê merîkî hupizî bejineke dirêj lê, qasî ejdahakî, qafekî terikî lê, simêleke bijoqî qaline lê, birû hatibûn ketibûn ser çeva, meriv nizanibû çevêd wî hene, yan na, dirganeke hesinî dêst da derê merekê vekir, hate hundurê merekê. — (Erebê Şemo, Şivanê Kurmanca (roman), Yêrêvan, 1935)
   • (Mala Elî Axa). Kulavê xuristanî raxistî ne, ser wana balgîyên quştukî ne. Elî axa, ku merîkî hupizî ye, birûyên wî tên dikevine ser çevên wî, çûx-çerkezî lê ne, kolozê xwe danîye ser çoka xwe, şe’r-temezî daye dorê. — (Xelîlê Çaçan, Memê û Eyşê (piyes), Yêrêvan, 1965)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حوپز‎
• kurdî-krîlî: һ'ӧпьз

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: fat → en, potbellied → en, paunchy → en, fatty → en, bellied → en, bodied → en
• Rusî: пузатый → ru (puzatyj), брюшной → ru (brjušnoj), грузный → ru (gruznyj), толстопузый → ru (tolstopuzyj)
• Tirkî: şişman → tr, şişko → tr, yağ tulumu → tr

,