hupizî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hʊpɪˈziː/
• Kîtekirin: hu·pi·zî

Kesekî hupizî.

Rengdêr

hupizî

1. zikberdayî, zikwerimî, zikmezin, terikî, laşgir, laşmezin, obez.
   • Ji bin gîhê min dîna xwe dayê merîkî hupizî bejineke dirêj lê, qasî ejdahakî, qafekî terikî lê, simêleke bijoqî qaline lê, birû hatibûn ketibûn ser çeva, meriv nizanibû çevêd wî hene, yan na, dirganeke hesinî dêst da derê merekê vekir, hate hundurê merekê. — (Erebê Şemo, Şivanê Kurmanca (roman), Yêrêvan, 1935)
   • (Mala Elî Axa). Kulavê xuristanî raxistî ne, ser wana balgîyên quştukî ne. Elî axa, ku merîkî hupizî ye, birûyên wî tên dikevine ser çevên wî, çûx-çerkezî lê ne, kolozê xwe danîye ser çoka xwe, şe’r-temezî daye dorê. — (Xelîlê Çaçan, Memê û Eyşê (piyes), Yêrêvan, 1965)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حوپزی‎
• kurdî-krîlî: һ'ӧпьзи'

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: fat-bellied, potbellied → en, paunchy → en, stomachy → en, bellied → en, bodied → en
• Rusî: пузатый → ru (puzatyj), брюшной → ru (brjušnoj), грузный → ru (gruznyj), толстопузый → ru (tolstopuzyj)
• Tirkî: şişman → tr, fazla kilolugöbekli → tr, gövdeli → tr, karınlı → tr

,