hukimker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hukimker	hukimker	hukimker
Îzafe	hukimkera	hukimkerê	hukimkerên
Çemandî	hukimkerê	hukimkerî	hukimkeran
Nîşandera çemandî	wê hukimkerê	wî hukimkerî	wan hukimkeran
Bangkirin	hukimkerê	hukimkero	hukimkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hukimkerek	hukimkerek	hukimkerin
Îzafe	hukimkereke	hukimkerekî	hukimkerine
Çemandî	hukimkerekê	hukimkerekî	hukimkerinan

hukimker mê û nêr

1. ya/ê hukim dike

Etîmolojî

Ji hukim +‎ -ker.