himban

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /hɪmˈbɑːn/
• Jihevqetandin: him·ban

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	himban	himban
Îzafe	himbana	himbanên
Çemandî	himbanê	himbanan
Nîşandera çemandî	wê himbanê	wan himbanan
Bangkirin	himbanê	himbanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	himbanek	himbanin
Îzafe	himbaneke	himbanine
Çemandî	himbanekê	himbaninan

himban mê

1. postê kewalan yê ku jê hatiye gurîn û hişkkirin û tişt tê de tên parastin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (mecazî) zikê pirr qelew

   Mam Celal zik himban e.

   Zikê wî gelek qelew e.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: همبان‎

Herwiha

• hinban
• humban
• hunban

Nêzîk

• meşk

Etîmolojî

Hevreha soranî hemban, belûçî empan, epan, farisî "enban", ji proto-îranî *hem-pane-.

Jê

• himbanik
• himbanî
• himbank

Werger

• Erebî: ^?البدرة‎ → ar, ^?الجشیر‎ → ar, ^?الكفیت‎ → ar, ^?جربة‎ → ar
• Îngilîzî: leather sack → en, (2) beefy → en
• Tirkî: dağarcık → tr