hilkelîn

Kurmancî

Mane

hilkelîn (cureyê peyvê?)

1. kelîn, kel, kelmijîn, kelijîn, bilbiqîn, belbeqîn
2. cebirîn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji hil +‎ kelîn.

Werger

• Tirkî: kaynama → tr, ^?kaynamak → tr