heyr

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /hɛjɾ/
• Jihevqetandin: heyr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyr	heyr
Îzafe	heyra	heyrên
Çemandî	heyrê	heyran
Nîşandera çemandî	wê heyrê	wan heyran
Bangkirin	heyrê	heyrino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyrek	heyrin
Îzafe	heyreke	heyrine
Çemandî	heyrekê	heyrinan

heyr mê

1. heyirîn yan heyirandin,
   hêbet, sosret, seyrî, ecêbgirtin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. hewcedar, şerpeze

   Em heyrî hezkirina te ne.

   Em di rê de heyr man.

Herwiha

• heyir

Etîmolojî

Ji erebî حيرة‎

Têkildar

• heyirandin
• heyirandî
• heyirî