heyirî

Kurmancî

Rengdêr

heyirî

1. mat, hêbitî, ecêbgirtî, sersur, mendehoş, şaş, metelbûyî, heyirandî

   ez heyirî mam ku fêkiyên bazarê giran bûn.

2. hêbitandî, hêbetî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• 17. Dayîn heyirî ji macerayê
  Dayîn heyirî ji macerayê — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• heyiriyayî
• heyiryayî

Jê

• (lêker) heyirî bûn
• (lêker) heyirî kirin

• (navdêr) heyirîbûn
• (navdêr) heyirîkirin

• (rengdêr) heyirîbûyî
• (rengdêr) heyirîkirî

Etîmolojî

Ji heyirîn, ji erebî حيرة‎.

Werger

• Almanî: verwundert → de, ^?überrascht → de
• Farisî: متعجب‎ → fa, شگفت زده‎ → fa
• Îngilîzî: amazed → en, confused → en, astonished → en, bemused → en
• Tirkî: şaşkın → tr, mütehayyir → tr