heyirî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: he·yi·rî

Rengdêr

heyirî

1. mat, hêbitî, ecêbgirtî, sersur, mendehoş, şaş, metelbûyî, heyirandî

   Ez heyirî mam ku fêkiyên bazarê giran bûn.

2. hêbitandî, hêbetî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• 17. Dayîn heyirî ji macerayê
  Dayîn heyirî ji macerayê — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• heyiriyayî
• heyiryayî

Jê

• heyirî bûn (lêker)
• heyirî kirin (lêker)
• heyirîbûn (navdêr)
• heyirîbûyî (rengdêr)
• heyirîkirin (navdêr)
• heyirîkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji heyirîn, ji erebî حيرة.

Werger

• Almanî: verwundert → de, ^?überrascht → de
• Farisî: متعجب → fa, شگفت زده → fa
• Îngilîzî: amazed → en, confused → en, astonished → en, bemused → en
• Tirkî: şaşkın → tr, mütehayyir → tr