hêbetî

Kurmancî

Rengdêr

hêbetî

1. mat, ecêb, awarte, sur, seyr, heyirî, ecêbgirtî

   Ez hêbetî mam demê min ew biçavên xwe dîtîn.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حێبه‌تی‎

Herwiha

• heybetî

Etîmolojî

Ji hêbet + -î

Bikaranîn

Lêker:

• hêbetî bûn
• hêbetî kirin

Navdêr:

• hêbetîbûn
• hêbetîkirin

Rengdêr:

• hêbetîbûyî
• hêbetîkirî

Werger

• Erebî: مدهوش‎ → ar^?الضحك‎ → ar, ^?سامه‎ → ar,, ^?معجب‎ → ar, ^?الإفكوهة‎ → ar
• Îngilîzî: amazed → en, terrified → en, astonished → en
• Tirkî: ^?sersem → tr