hêbetî

Kurmancî

Rengdêr

hêbetî

1. mat, ecêb, awarte, sur, seyr, heyirî, ecêbgirtî

   Ez hêbetî mam demê min ew biçavên xwe dîtîn.

   • دیت پشیکا راوەستیای و یا مایە حێبەتی و شێرزاد ژی ل نێزیك پشیکێ راوەستیای و ما حێبەتی...‎ — (Leylan Îsmeîl, Bêrîvan û Hîvî (Çîrokêt Zarokan), Çapxana Xanî, Dihok, 2012, r. 30)

     Dît pişîka rawestiyay û ya maye ḧêbetî û Şêrzad jî li nêzîk pişîkê rawestyay û ma ḧêbetî...

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حێبه‌تی‎

Herwiha

• heybetî

Jê

 

• (lêker) hêbetî bûn
• (navdêr) hêbetîbûn
• (rengdêr) hêbetîbûyî
• (lêker) hêbetî kirin
• (navdêr) hêbetîkirin
• (rengdêr) hêbetîkirî

Etîmolojî

Ji hêbet + -î.

Werger

• Erebî: مدهوش‎ → ar^?الضحك‎ → ar, ^?سامه‎ → ar,, ^?معجب‎ → ar, ^?الإفكوهة‎ → ar
• Îngilîzî: amazed → en, terrified → en, astonished → en
• Tirkî: ^?sersem → tr