hemamkar

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hemamkar	hemamkar	hemamkar
Îzafe	hemamkara	hemamkarê	hemamkarên
Çemandî	hemamkarê	hemamkarî	hemamkaran
Nîşandera çemandî	wê hemamkarê	wî hemamkarî	wan hemamkaran
Bangkirin	hemamkarê	hemamkaro	hemamkarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hemamkarek	hemamkarek	hemamkarin
Îzafe	hemamkareke	hemamkarekî	hemamkarine
Çemandî	hemamkarekê	hemamkarekî	hemamkarinan

hemamkar mê û nêr

1. ya/ê hemam dike

Etîmolojî

Ji hemam +‎ -kar.