helkîn

Kurmancî

Mane

helkîn (cureyê peyvê?)

1. hilmijîn, helpîn, helkehelk, helpehelp, fişkefişk, fişkîn, bêhnefişk

Etîmolojî

Ji hel +‎ kîn.

Werger

• Tirkî: solunma → tr, solunmak → tr, soluyuş → tr, ^?soluma → tr, ^?solumak → tr, ^?nefes nefese solumak → tr