helake

Kurmancî

Rengdêr

helake

helake

1. semaya derwêşan ku li gor xwe diçerixin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• helak
• helaq
• helaqe

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• helikandin
• helikandî
• helikî
• helikîn

Werger

• Tirkî: ^?sema → tr