hîledar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hîledar	hîledartir	herî hîledar hîledartirîn

hîledar

1. nexweşokî, kesê/a ku dara wî qels e

Jê

• hîledarokî

Etîmolojî

Ji hîle + -dar

Werger

• Tirkî: hastalıklı → tr, çürüklü → tr, hileli → tr, illetli → tr