hêsanker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hêsanker	hêsanker	hêsanker
Îzafe	hêsankera	hêsankerê	hêsankerên
Çemandî	hêsankerê	hêsankerî	hêsankeran
Nîşandera çemandî	wê hêsankerê	wî hêsankerî	wan hêsankeran
Bangkirin	hêsankerê	hêsankero	hêsankerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hêsankerek	hêsankerek	hêsankerin
Îzafe	hêsankereke	hêsankerekî	hêsankerine
Çemandî	hêsankerekê	hêsankerekî	hêsankerinan

hêsanker mê û nêr

1. ya/ê hêsan dike

Herwiha

• asanker

Etîmolojî

Ji hêsan + -ker.

Werger

• Tirkî: bileyici → tr, zağcı → tr