hênî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /heːˈniː/
• Jihevqetandin: hê‧nî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hênî	hênî
Îzafe	hêniya	hêniyên
Çemandî	hêniyê	hêniyan
Nîşandera çemandî	wê hêniyê	wan hêniyan
Bangkirin	hêniyê	hêniyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hêniyek	hêniyin
Îzafe	hêniyeke	hêniyine
Çemandî	hêniyekê	hêniyinan

hênî mê

1. fênik, hênikî, hînî, hênbûn, hênikbûn, fênikbûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• hênikî
• hênikîtî
• hêniktî
• hênîtî
• hêntî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî:^?freshness → en

Zazakî

Navdêr

hênî

1. kanî, kehnî
   • Heş şino serê hênî. Cinîyê ke serê hênî de kincan şuwenê, ê ke şîyê xo rê awe biyarê keye, senî ke çim ginenê ra heşî, her yewe hetêk ser remena. — (Roşan Lezgîn: ''Sanikanê Dîyarbekirî ra Guldesteyêk, Enstîtuya Kelepûrê Kurdî, Hewlêr 2009, r. 68-71)

     (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)