gumil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡʊˈmɪl/
• Kîtekirin: gu·mil

Navdêr

gumil nêr

1. qurm, kok,
   beşa stûr ya binê riwekan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• guml
• gumle

Pend

Xezîran xinzirî, ti tiştî xwe li ber negirt, ji bilî gumlê şafirî û mêwa tirî.

Jê

• bêgumil
• bigumil
• gumildar
• gumlî