gulçîn

 Binêre herwiha: Gulçîn

Kurmancî

Navdêr

gulçîn mê û nêr

1. Kesa/ê ku gulan diçîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• gulçin

Jê

• gulçînî

Etîmolojî

Ji gul + çandin.

Werger

• Îngilîzî: ^?rosarian → en
• Tirkî: gülçin → tr, gül deren → tr, gül toplayan → tr, gül eken → tr