guj

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
guj		herî guj

guj

1. (Qers) Hatina coşê, hatina lerzê, xeroş bûyîn, dijwar û bilez bûn (ji bo baran).

   Li gundê me merivekê saf bi navê Elîko hebû, hin kesan lê dixapand bi derewîn pesna xurt bûyîn û mêrxastîya wî didan îja Elîko guj dibû diçû wî emrê xwe yê 70 salî bi xorta va gulaş digirt, her wext jî bin diket û cîyekê xwe diêşand

   Baranê guje guje baranê baranê, baranê min dikuje baranê baranê (Hevokek ji straneka gelêrî ya Kurdî)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: effervesce → en, gush → en
• Tirkî: coşma → tr, lerzeye gelme → tr