gotinî

Kurmancî

Navdêr

gotinî mê

1. rewşa gotinbûnê

Jê

• (lêker) gotinî kirin

• (navdêr) gotinîkirin

Etîmolojî

Ji gotin + -î

Werger

• Tirkî: sözel → tr, söylenmiş → tr