gotûbêjker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gotûbêjker	gotûbêjker	gotûbêjker
Îzafe	gotûbêjkera	gotûbêjkerê	gotûbêjkerên
Çemandî	gotûbêjkerê	gotûbêjkerî	gotûbêjkeran
Nîşandera çemandî	wê gotûbêjkerê	wî gotûbêjkerî	wan gotûbêjkeran
Bangkirin	gotûbêjkerê	gotûbêjkero	gotûbêjkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gotûbêjkerek	gotûbêjkerek	gotûbêjkerin
Îzafe	gotûbêjkereke	gotûbêjkerekî	gotûbêjkerine
Çemandî	gotûbêjkerekê	gotûbêjkerekî	gotûbêjkerinan

gotûbêjker mê û nêr

1. ya/ê gotûbêj dike
2. bêjedar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji gotûbêj + -ker.

Werger

• Tirkî: görüşmeci → tr, müzakereci → tr