gorîker

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡoːɾiːˈkɛɾ/
• Kîtekirin: go·rî·ker

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gorîker	gorîker	gorîker
Îzafe	gorîkera	gorîkerê	gorîkerên
Çemandî	gorîkerê	gorîkerî	gorîkeran
Nîşandera çemandî	wê gorîkerê	wî gorîkerî	wan gorîkeran
Bangkirin	gorîkerê	gorîkero	gorîkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gorîkerek	gorîkerek	gorîkerin
Îzafe	gorîkereke	gorîkerekî	gorîkerine
Çemandî	gorîkerekê	gorîkerekî	gorîkerinan

gorîker mê û nêr

1. Ya/ê gorî dike.

Etîmolojî

Ji gorî + -ker.