gongil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡoːnˈɡɪl/
• Kîtekirin: gon·gil

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gongil	gongil
Îzafe	gongilê	gongilên
Çemandî	gongilî	gongilan
Nîşandera çemandî	wî gongilî	wan gongilan
Bangkirin	gongilo	gongilino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gongilek	gongilin
Îzafe	gongilekî	gongiline
Çemandî	gongilekî	gongilinan

Gongilê hişkbûyî

Gongilê ber bayê

gongil nêr

1. Cureyekî giyahan ê wek goniyan e, tûmtûmî hêşîn dibe.
2. Gustikên porî gonî gûnî.
   • Serê Sîpanê Xelatê wê bi gongil e
     Behra Wanê, kavila Mûşê miqabil e
     Minê kewa gozel dîbû van çeva, eşqa dil e. — (Heciyê Cindî, Folklora Kurmancîyê, Yêrêvan, 1957)
   • Aqil heye çiya ye,
     Aqil heye gongilekî vala ye. — (Heciyê Cindî, MESELOK Û XEBEROKÊD CMAETA KURDA, Yêrêvan, 1985)
   • Gongil çiqas hol be, dê li cihekî rast bisekine. — (Gotinên pêşiyan)
   • Lê Evdalê belengaz,
     Bû gongilê payîzê,
     Tev li dorê bûn qewaz,
     Qey bêjî ew bayîs e. — (Sehîdê Îbo, Sînem, Yêrêvan, 1975.)

Têkildar

• gonî, gunî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: tumbleweed → en
• Rusî: перекати-поле → ru (perekati-pole)
• Fransî: virevoltant → fr
• Almanî: chamaechorie → de