gonîker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gonîker	gonîker	gonîker
Îzafe	gonîkera	gonîkerê	gonîkerên
Çemandî	gonîkerê	gonîkerî	gonîkeran
Nîşandera çemandî	wê gonîkerê	wî gonîkerî	wan gonîkeran
Bangkirin	gonîkerê	gonîkero	gonîkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gonîkerek	gonîkerek	gonîkerin
Îzafe	gonîkereke	gonîkerekî	gonîkerine
Çemandî	gonîkerekê	gonîkerekî	gonîkerinan

gonîker mê û nêr

1. ya/ê gonî dike
2. boyaxker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji gonî + -ker.

Werger

• Tirkî: boyacı → tr