Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî goçik goçik
Îzafe goçikê goçikên
Çemandî goçikî goçikan
Nîşandera çemandî goçikî wan goçikan
Bangkirin goçiko goçikino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî goçikek goçikin
Îzafe goçikekî goçikine
Çemandî goçikekî goçikinan
 
goçikê mirovekî

goçik nêr

  1. (biçûkkirî) Guh.
  2. Guh; organê bihîstinê; herdu beşên leşî yên ku deng pê tên bihîstin. Ev peyv bi taybetî li herêma Dîlokê tê bikaranîn.
    • [Kesekî bi bernavê] ‎"Gundê Qaşan" [ji Elbistanê], sehetxweş ku te behsa "guçik" kir. Ew forma biçûkkirinê yan şîrînkirinê (dîmînutîv) e û ji "gu(h)+çik". Bi giştî di kurmancî de biçûkirin bi "-k, -ik, -ok" e lê carine bi "-çik, -çk" jî dibe. Herwiha balkêş e ku di soranî de jî li hin deveran li cihê peyva normal "gwê" (guh) peyva "gwêçke" (wek "guçik"a we) tê gotin. — (Husein Muhammed di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê, 5/2012)
    • Li devera Akrêya başûrê Kurdistanê jî "guçik" e. — (Newzad Hirorî di heman komê de)

Bide ber biguhêre

Bi soranî biguhêre

Etîmolojî biguhêre

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger biguhêre