gemîvan

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gemîvan	gemîvan	gemîvan
Îzafe	gemîvana	gemîvanê	gemîvanên
Çemandî	gemîvanê	gemîvanî	gemîvanan
Nîşandera çemandî	wê gemîvanê	wî gemîvanî	wan gemîvanan
Bangkirin	gemîvanê	gemîvano	gemîvanino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gemîvanek	gemîvanek	gemîvanin
Îzafe	gemîvaneke	gemîvanekî	gemîvanine
Çemandî	gemîvanekê	gemîvanekî	gemîvaninan

gemîvan mê û nêr

1. Kesê gemîyî di hajot, xwedîyê gemîyê.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گه‌میڤان‎

Etîmolojî

Ji gemî + -van

Werger

• Erebî: قبطان‎ → ar, ربان‎ → ar, ^?الغادف‎ → ar, الملاح‎ → ar
• Farisî: کشتیبان‎ → fa, کشتیران‎ → fa, کشتیران‎ → fa, کشتیبان‎ → fa
• Îngilîzî: captain → en, ^?navigator → en, ship-master → en
• Tirkî: gemici → tr