gêtî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ɡeːˈtiː/
• Kîtekirin: gê‧tî

Navdêr

Tewandina gêtî
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gêtî	gêtî
Îzafe	gêtiya	gêtiyên
Çemandî	gêtiyê	gêtiyan
Nîşandera çemandî	wê gêtiyê	wan gêtiyan
Bangkirin	gêtiyê	gêtiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gêtiyek	gêtiyin
Îzafe	gêtiyeke	gêtiyine
Çemandî	gêtiyekê	gêtiyinan

gêtî m

1. gerdûn, cîhan, dinya, alem
   • Ji bagera tesadufê, ji çi moranê
     Di geremola gêtî de nebixêr
     Ji qul û bexşikên taristanê
     paşayek derket. — (1995, Rojen Barnas, Milkê Evînê, Nûdem, r. 16, ISBN 91 88592-146)

Etîmolojî

Ji ermenî գետին (getin) (erd, ax, dinya) ku dibe hevreha hititi 𒌓𒉈𒂊 (ut-ne-e /utnē/, “erd, welat) be.

Werger

• Tirkî: âlem → tr