fermûn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /fɛɾˈmuːn/
• Kîtekirin: fer·mûn

Lêker

fermûn lêkera xwerû

1. kerem kirin
2. ferman kirin, emir kirin, ferman dan, emir dan

Tewîn

-fermo-, -fermû-

Etîmolojî

Têkildarî ferman

Werger

• Farisî: فرمودن‎ → fa

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	fermûn	fermûn
Îzafe	fermûna	fermûnên
Çemandî	fermûnê	fermûnan
Nîşandera çemandî	wê fermûnê	wan fermûnan
Bangkirin	fermûnê	fermûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	fermûnek	fermûnin
Îzafe	fermûneke	fermûnine
Çemandî	fermûnekê	fermûninan

fermûn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)