ekrad

Kurmancî

Navdêr

ekrad

1. kurd, kurmanc
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Da xelq nebêjtin ku ekrad
  Bê meirîfet in, bê esl û binyad.
  Enwai milel xwedan kitêb in.
  Kurmanc tenê di bê hesêb in. — (Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Etîmolojî

Ji erebî أَكْرَاد‎‎ (ʾakrād), pirrjimara كُرْدِيّ‎ (kurdiyy, “kurd”).