Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

eşkenceker

  1. azarder, te'zîbker, şkencekar,
    yê/a ku yekîte'zîb dide,
    kesê/a ku yekî/ê, azar dide
    kesê/a ku yekî/ê di êşîne
    Bêjin eşkencekeran bila nuke van mirovên gendel te'zîb biden.

Etîmolojî biguhêre

Ji eşkence +‎ ker.

Werger biguhêre