eşîrî

Kurmancî

Navdêr

eşîrî mê

1. taîfî, hozî

Etîmolojî

Ji eşîr +‎ -î.

Ji wêjeya klasîk

• Ye'nî ne ji qabil û xebîrî
  Belkî bi te'essub û 'eşîrî
  Hasil ji 'inad eger ji bêdad — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: auf nomadische Art und Weise → de
• Îngilîzî: tribal → en