eğmek

Tirkî

Lêker

eğmek

1. tewandin, çemandin, daçemandin, veçemandin, çivandin, xwar kirin (tiştekî ku rast be mirov bike rewşeke xwar)

   ağacın dallarını eğdi guliyên darê tewandin

2. xwar kirin, pêl kirin, dapêlî kirin, daxûl kirin, daqûl kirin, qor kirin (bi giştî ji bo xwarkirina serî, pişt û wekî wan)

   başını öne eğdi tekrar ağlamağa başladı serê xwe xwar kir careke din dest bi giriyê kir

3. çevandin, kubandin, nişivandin, qor kirin, şor kirin, veanîn, xelandin, xum kirin (ji bo tiştekî sirt û req ku bê badan)

   merteğin altındaki sütün eğilmiş stûna di bin kêran de vehatiye