dizgîn

Kurmancî

Navdêr

dizgîn zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

hefsar, gem, benê ku bi serê dewaran ve tê girêdan û pê tên kişandin

Herwiha

Etîmolojî

Ji tirkî dizgin, hevreha tirkmenistanî dizgin, kirgîzî û qazaxî tizgin, altayî tisgin, yakûtî tösün, ji tirkiya kevn tiz-, bi tirkiya niha düz / diz-. Ji ber belaviya peyvê di zimanên tirkîkî de, ne mimkin e ku ji îranî dest+gîn be lê di bin tesîra etîmolojiya gelêrî de bûye dezgîn û destgîn jî.

Werger

Almanî: Zaum → de nêr
Erebî: توجيه‎ → ar, لجام‎ → ar
Farisî: افسار‎ → fa, عنان‎ → fa, لگام‎ → fa
Îngilîzî: steering → en, ^?steering arm → en, ^?steering wheel → en, ^?driving wheel → en
Tirkî: dizgin → tr, ^?terbiye → tr