diyare

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	diyare	diyare
Îzafe	diyareya diyara	diyareyên diyarên
Çemandî	diyareyê diyarê	diyareyan diyaran
Nîşandera çemandî	wê diyareyê wê diyarê	wan diyareyan wan diyaran
Bangkirin	diyareyê diyarê	diyareyino diyarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	diyareyek diyarek	diyareyin diyarin
Îzafe	diyareyeke diyareke	diyareyine diyarine
Çemandî	diyareyekê diyarekê	diyareyinan diyarinan

diyare mê

1. Nesaxiya ku dema mirovî digire destava stûr ruhn e û pirr caran tê.

   Hevmane: zikçûn, hinavêşî, îshal, fîşik, virrik

Etîmolojî

Ji fransî diarrhée.

Werger

• Almanî: Diarrhöe → de m, Durchfall → de m
• Çekî: průjem → cs, sračka → cs pehlewî
• Danmarkî: diarré → da
• Esperantoyî: lakso → eo
• Ferî: skræpa → fo, lívsýki → fo
• Fînî: ripuli → fi
• Fransî: diarrhée → fr m
• Holendî: buikloop → nl, diarree → nl
• Îngilîzî: diarrhoea → en, prima facie → en, ^?seemingly → en, ^?it makes sense → en
• Portugalî: diarréia → pt
• Spanî: diarrea → es
• Tirkî: diyare → tr, ishal → tr

Formeke lêkerê

diyare

1. Ji diyar + e.

Mane

diyare (cureyê peyvê?)

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • Sal hezar û çil û yek çûn
     Ev xezel anî diyare — (Feqiyê Teyran, )