dilda

Kurmancî

Navdêr

dilda mê

1. dildayî, dilbestî, dilketî, dilberdayî, meclûp

Etîmolojî

Ji dil +‎ da.

Ji wêjeya klasîk

• Ew nazika wê qenc û rend
  Wê dil ji dil dilda û xwend
  Îro yeqîn fexfûr e dil — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Tirkî: tutkun → tr