dikmek

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Lêker

dikmek

1. çikandin, gijkirin, rep kirin, tîk kirin, vît kirin, zîq kirin
2. dirûn, dirûtin
3. çikilandin, daçikilandin, çikandin, daçikandin, dabinartin, raçikandin, venandin (heyberekê bi awayekî tîk di cihekê de danîn)

   direk dikmek direk çikandin

4. danîn, çandin, daçikilandin (ji bo xwedîkirinê tiştek kirin erdê)

   bahçesine elma ağaçlarını dikmiş darên sêvan di bexçeyê xwe de danîne

   bu sene çok ağaç dikeceğim ez dê îsal gelek dar biçînim

5. bi ser xwe de kirin (derbejêrkirina devê piyale, piyan, cêr û tiştên wisa û vexwarina tiştê tê de)

   testiyi dikip içti cêr bi ser xwe de kir û vexwar

6. dan ber (tiştekî)

   eşyanın başına küçük oğlunu dikmiş, kendisi keyf çatıyor kurê xwe yê biçûk daye ber eşya û ew jî, ji xwe re kêfê dike

7. firfirandin (tîk fırfirandin hewayê)
8. lê kirin, ava kirin (ji bo avahiyan)
9. danîn

   topu ona dikti top jê re danîn

10. dirûtin, kêl dan