dewletî

Kurmancî

Rengdêr

dewletî (neqiyasbar)

1. fermî, resmî, îdarî, mîrî, hikûmî, tişta/ê bi biryara dewletê tê kirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• duwelî

Dijmane

• ferdî
• kesînî
• takekesî
• şexsî

Bide ber

• gelemperî
• giştî

Etîmolojî

Ji dewlet + -î

Jê

• (Lêker) dewletî bûn
• (Lêker) dewletî kirin
• (Navdêr) dewletîbûn
• (Navdêr) dewletîkirin
• (Rengdêr) dewletîbûyî
• (Rengdêr) dewletîkirî
• fermîtî

Werger

• Almanî: staatlich → de, ^?etatistisch → de
• Farisî: دولتی‎ → fa, ثروتمند‎ → fa
• Îngilîzî: ^?statist → en, ^?statal → en
• Tirkî: resmî → tr, varlıklı → tr, feyiz → tr, devletli → tr, ^?zengin → tr