desthil

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
desthil	desthiltir	herî desthil desthiltirîn

desthil

1. bibandor, tesîrker, xwedîhêz, bihêz, binifûz, xwedîgotin, xwedangotin
   • Heme Seîd Hesen rexnegirekê edebî yê desthil û şehreza ye û bi kurdiya soranî dinivîse. Ev bêtir ji bîst salan e ew mijûlî vê çendê ye. Wî kitêbxane û nivîskariya kurdî bi berhemên xwe yên di vî warî de dewlemend kirine û heta niha jî li ser hindê berdewam e. — (Kulturname.com, 1/2009)

Herwiha

• deshel
• desthel
• deshil

Bide ber

• desthilat

Jê

• (Navdêr) desthilanîn
• desthilî
• desthilîtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: چابک‎ → fa, زرنگ‎ → fa